Hej hej,
in september konden we niet zoveel omdat we nog geen persoonsnummer hadden. In eerste instantie baalde ik wel. Ze zeggen dan dat je kan beginnen maar dan blijkt dat ik toch nog eerst een soort van taalpraktijkstage moet lopen. In oktober heb ik drie ochtenden meegelopen op een “förskola”.
De “förskola” loopt hier van één tot en met zes jaar en is eigenlijk een kinderopvang die overloopt in de kleuterschool. Ik kwam op een leuke plek terecht met vriendelijke en behulpzame collega’s. Het was jammer dat ze mij bij kinderen van één tot drie jaar hadden geplaatst, die praten nog minder Zweeds dan ik.
De “chef” heeft me nog een ochtend meegenomen naar een ”förskola” die werkte volgens het Reggio Emilia (Italiaanse kinderopvang) concept. Ze hadden drie dagen in de week een “ateljerista” die dan samen met een groepje kinderen creatief aan de slag gaat.
Ze had een eigen atelierruimte en maakte de mooiste dingen samen met de kinderen. Ik was echt ontroerd toen ik zag hoeveel aandacht en tijd er was voor de creativiteit van de kinderen.
Eigenlijk was die eerste maand best fijn. We hadden de ruimte om allerlei dingen te regelen en veel tijd met zijn tweetjes. De meiden zijn vanaf de eerste dag naar school gegaan.
Samen met Kim ben ik in de vierde week begonnen met SFI “Svensk för Invandare” (Zweeds voor Immigranten). In het begin begrepen we er niet zoveel van, maar al snel konden we met het niveau mee. De groep bestaat grotendeels uit mensen van Syrië. SFI is vijf keer per week drie uur! We hebben net de nationale toets SFI gehaald en mogen door naar het volgende niveau “grund”.
Ik ga nu twee keer in de week de avondcursus “grund” doen omdat ik waarschijnlijk volgende week ga beginnen met werken als “vikarie” (invalster). Het tekort aan “förskollärare” is zo groot hier in Zweden dat ik als “vikarie” vijf dagen in de week kan werken.
Verder zijn we in de weekenden vaak op pad om de omgeving te ontdekken. We wandelen veel en bekijken verschillende dorpjes om een plek te vinden waar we ons thuis voelen. We oriënteren ons nu op het gebied rond Nye en Skirö. Dit zijn dorpjes in Vetlanda kommun.
Afgelopen weekend zijn we op bezoek geweest bij een Zweeds-Frans stel die 20 jaar geleden een kleine boerderij gekocht hebben en zijn begonnen zelfvoorzienend te leven.
Ze hebben een winkeltje en een zomercafé, http://www.loaklevlustgard.se/.
We werden warm en vriendelijk ontvangen en ze laten ons weten als ze iets horen over een huis dat te koop staat. We hopen snel een huis te vinden. Het is wel weer even wennen om zo dicht op elkaar in een appartement te wonen…hoewel dat ook een beetje een luxe probleem is. Ik heb het erg naar mijn zin hier en geniet van alle nieuwe dingen die ik ontdek en leer.
Reactie plaatsen
Reacties
Hoi Eegje. Wat leuk om te lezen hoe jullie zijn geland. Succes met alle bezigheden.
Wij hadden vandaag een super leuk kabouterpad op de wp.
Groeten van Astrid
Wat fijn te horen dat jullie steeds meer thuis zijn daar
Veel liefs
Fijn om te lezen dat jullie het goed hebben! Liefs!
Hoi allemaal! Wat doen jullie het goed met die website! Ik wens jullie heel veel succes verder. is er al iets te merken dat de "winter" er aan komt? Dat lijkt me een heel verschil met hier. Ben benieuwd hoe jullie dat gaan aanpakken.
hi Eegje, Leuk te lezen wat jij en jullie allemaal doen. Het begint steeds meer vorm te krijgen heb ik het idee. Mooi.
Hi Kim, tsjonge wat heb ik respect voor jullie onderneming. Leuk te lezen hoe jullie dat zelfvoorzienend leven inrichten en ervaren. Wens jullie heel veel plezier en doorzettingskracht toe. Groeten uit Zeist.