Een gewone dag

Gepubliceerd op 18 november 2019 om 17:13

Om 6 uur ’s ochtends gaat de wekker. Het is moeilijk om uit bed te gaan als het zo koud is in de kamer. Eerst steek ik kaarsen aan zodat we wat licht hebben. In de keuken maak ik daarna het vuur aan van het houtfornuis terwijl Kim de kou in gaat om het rad aan te zetten zodat we elektriciteit hebben in huis.

Ik loop terwijl het net licht wordt naar het washuisje om hout te halen en te hakken. Het heeft gevroren. Nog twee emmers water uit de rivier halen voor het doorspoelen van de wc en dan snel naar binnen. In de keuken begint het al warm te worden, een graad of 15. We lopen naar boven om de meiden wakker te maken. Ze slapen bij elkaar omdat Indra’s kamer nog niet af is. Hier is het 10 graden kouder, ongeveer 5 graden. Ze slapen samen, met hun onesies aan onder twee slaapzakken, een dons dekbed en daar overheen nog drie wollen dekens.

Overdag krijgen we het beneden goed warm. Maar de kachel in de kamer werkt nog niet helemaal naar behoren er hangt altijd wat rook in de kamer als we hem laten branden…dan is het een uurtje no-go-zone. Na het ontbijt brengt één van ons de meiden naar school die op zo’n 20 minuten rijden ligt. Terwijl de meiden op school zijn gaan wij thuis aan de slag met allerlei klusjes. Indra’s kamer moet nog gemaakt worden, een stoepje voor de deur, geul graven voor de waterleiding en vervolgens weer dicht gooien, bruggetje bij de dam, kattenluikje in de deur en dan de dagelijkse klusje, zoals het vuur aan houden, hout hakken, water halen, afwassen en boodschappen doen. Douchen doen we buiten op het terras met een pan warm water en dan mandiën. Het is best koud maar geeft daardoor ook het sauna gevoel, zo in de open lucht. 

De was doen is nog wel een probleempje. We hebben één was gedraaid bij Ove en Linea (de vorige eigenaren waar we een goede, fijne band mee hebben) en meteen gebruik gemaakt van hun douche. Een ander probleempje is de muizen. Ze komen 's nachts via gaatjes en kiertjes het huis binnen en knagen dan van alles kapot om aan eten te komen. Alles wat eetbaar is zit nu in blikken, plastic bakken, de koelbox en kastjes die goed dicht kunnen. Helaas hebben ze onze koeltas al kapot geknaagd. Maar Linus, onze iets verder weg buurman heeft een mooie zwarte jonge poes voor ons.

De dagen gaan snel voorbij en voor je het weet moeten de meiden opgehaald worden. Fågelåsskolan is een klein schooltje in een gehucht van 10 huisjes. Sina en Indra gaan met veel plezier naar school. De klas is een combinatieklas en bestaat uit ongeveer 20-22 kinderen. Als de meiden thuis zijn is het nog een uurtje licht, om  vier uur begint het te schemeren en om half 5 is het donker. ‘s Avonds zijn we vroeg moe. Iedere avond voor we gaan slapen zetten we het waterrad uit. Samen in de vrieskou naar buiten. Bij helder weer is het prachtig en zo donker dat we de Melkweg kunnen zien. Ons leven is echt terug naar de basis, eerste levensbehoeftes: warmte en water. Het is een bewustwording van de luxe waarin we leven en de vanzelfsprekendheid daarvan. Het is behelpen, maar wel te doen. De meiden vonden het, zeker de eerste dagen, moeilijk om om te schakelen en te wennen aan de minder luxe, maar prachtige plek. Nu na twee weken hebben we onze draai gevonden en genieten we van ieder klein ding dat ons leven op Sandvadet makkelijker maakt.

Eegje

Reactie plaatsen

Reacties

Lieke
4 jaar geleden

Hi Eegje, wat een verhaal weer! Ik vind het zó bijzonder hoe jullie dit allemaal maar ‘gewoon’ doen en voor elkaar krijgen!! Echt petje af! Ik wens jullie veel mooie momenten met elkaar in die bijzonder mooie omgeving. Lieve groetjes, Lieke ( moeder Mylan en Luna van de WP)

Heidi
4 jaar geleden

Ha Eegje,
Wat vertel je het weer mooi
Ik geniet van je verhalen en zie het helemaal voor me
Ik ben zo benieuwd naar jullie plek!
Lieve groet voor iedereen
Heidi

Marlies
4 jaar geleden

Wat een bijzonder leven. Ik blijf jullie met interesse volgen.
Groet,
Marlies

Sia
4 jaar geleden

Helder verhaal Eegje. Ik moet er niet aan denken op mijn oude dag, maar geweldig dat jullie het wel doen en de meisjes het blijkbaar inmiddels ook accepteren. En op school is het warm neem ik aan :-)?

Annika
4 jaar geleden

Wat fijn om te kunnen leven bij de basis. En zelf oplossingen voor alles bedenken en creëren. Daar worden de meiden en ook jullie echt hele grote mensen van en het is prachtig om daarover mee te lezen.

Astrid
4 jaar geleden

Stoere doorzetters. Warme groeten.

Jennifer
4 jaar geleden

Terug naar basis : dan waardeer je luxe weer toch
Heerlijk dat alles goed gaat genieten van familie en natuur en basis dingen liefs

Wilma Munnik
4 jaar geleden

Wat een avontuur en wat een bikkels zijn jullie! Knuffel en liefs!

Theo Hoeben
4 jaar geleden

Hoi Eegje en KIM
Hartstikke dapper en moedig om zo door het leven te gaan. Mooi opgeschreven. Soms wordt ik een beetje jaloers. veel geluk !

Maak jouw eigen website met JouwWeb